İÇİMDEKİ FIRTINA

Kendinizi toplayın kardeşler,

İsterseniz kendinizi toplamayın kardeşler.

Bu mavi gökler, bu kutsal topraklar,

Boşuna mı vatan oldu Türk’lere?

Kalk, kalk da bir bak,

Yeni yetişen, bizi beğenmeyen gençlere.

Bunlar nereden geldi,

Neden ortaya çıktı,

Sorun bilginlere ve hocalara.

Şehitler bakıyor,

Baktıkça ciğerlerimizi yakıyor.

Yaşlı ve buğulu gözler,

Kalan annelerini, babalarını

Var ise çocuklarını özler…

Sanki içlerinden bir acı sözcük geçer şehitlerimizin,

“Değmezmiş” mi derler.

Hayır, demezler,

Fakat bu vatan ve millet için davaya başladıklarında,

Gül yüzlü analar ve gül yüzlü bacılar vardı,

Çiçekli ovalarda,

Bu huzurlu yuvalarda.

Bir korku sarıyor yüreğimi,

Acaba bu toplumun suçu ne?

Neden böyle oldu bu millet?

Neden huyu değişti insanların,

Nereden bulaştı bize bu illet?

Sanki yaban gibi olmuş insanlar,

Bu millet değil miydi,

Çanakkale’de çarpışan Aslanlar?

Sakarya’da, Dumlupınar’da, İnönü’de,

Mohaç’ta, Niğbolu’da, Mercidabık’ta,

Biz değil miydik Preveze’nin aslanları,

Devirler değişti,

Değişirse değişsin,

Yine Müslümanım,

Bu böyle bilinsin.

Kardeşlerim,

Ellerin sevgisine aldanma,

Onlar bizi hep aşağılamak isterler,

Ancak “Allah Bize Yeter.”

Onların teknikleri ve paraları olsa da,

“Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var” (İstiklal Marşımızdan)

Cihanda tek başıma kalsam da.

Bir gün döner devran,

Dar ederiz meydanları onlara.

Bir gün gelir, öğrenirler yine,

Türk’ün kim olduğunu.

Bedeldir Türk’ün biri, yabanın binine.

Şehitler ağlamaz,

Bakıp da bizim bu halimize.

Bir heyecan gelir kalbimize,

Sevinç gözyaşları ıslatır yanaklarımızı,

Melekler gelir yardımımıza,

Çünkü inancımıza ve dinimize.

Dudaklar dualar ile süslenir,

Gözlerimiz çakmak gibi parlar,

Kılıçlar kınından çıkar ve bilelenir.

Dağlar yine Türk’ün nidaları ile inler,

Bakmayın bizim böyle durup düşündüğümüze,

Yürür yine din aşkına, vatan aşkına onlar, yüzler ve binler….

Bir doğrulup çevreye baktığımızda,

Parçalanır kayalar, saf tutar melekler.

Sakın gücümüzü denemeye kalkma,

Bizimle baş edemez imansız dönekler.

Son pişmanlık fayda etmez,

Öyle yan yan sakın bakma bana,

Senin kılıcın bizleri kesemez,

Bu millet kaç kere gücünü gösterdi sana,

Sinirlendim yine, dinmiyor içimdeki fırtına.

Mustafa METİN – 12/06/2006 - ANKARA